Eerste week in Brazilië

Goedemorgen allemaal!
Omdat we toch wel veel verzoeken kregen om iedereen op te hoogte te houden hebben we ons uiteindelijk maar voorgenomen om een blog bij te houden. Laten we hopen dat we het volhouden, want we weten allemaal hoe het gaat met goede voornemens;)

Eerst zal Maikel een stukje schrijven en dan zal Laura het overnemen.

Laten we bij het begin beginnen,
Natuurlijk was het moeilijk om van iedereen afscheid te nemen en allerlei dingen voor de laatste keer te doen de afgelopen weken. Het scheelde wel dat we beide al een lange periode in het buitenland hebben doorgebracht, dus het was niet helemaal nieuw voor ons om voor een langere tijd afscheid te nemen van Nederland. Toen het moment eindelijk daar was en we voor het laatst onze familie en vrienden een knuffel hebben kunnen geven op Schiphol, begon het besef eigenlijk pas echt: Wij gaan 8 maanden naar Zuid- Amerika!!

De vliegreis verliep erg voorspoedig. We hadden een overstap in Frankfurt die perfect aansloot en daarna was het bijna 12 uur vliegen naar Rio de Janeiro. Het entertainment aan boord was goed geregeld, maar toch blijft het vervelend om zo lang stil in een vliegtuig te zitten. Toen we eindelijk aankwamen in Rio was het daar midden in de nacht dus nog erg donker. Het is ongelooflijk hoe groot de stad er vanaf boven uitziet.

We hadden voor de eerste paar dagen in Rio de Janeiro een slaapplek geregeld via Airbnb, dat is een website die het mogelijk maakt om een kamer in je eigen huis/appartement te verhuren. Dit is daarom vaak wat goedkoper dat reguliere hotels, zeker op de populaire locaties. Copacabana is zo'n populaire locatie en we kwamen terecht bij een vrouw op leeftijd die geen woord Engels sprak. Dit zorgde wel voor enige irritaties over en weer omdat het erg moeilijk was om met elkaar te communiceren, en ze eigenlijk constant op onze lip zat. Ze wilde graag helpen met van alles en nog wat terwijl we daar eigenlijk niet om vroegen. Maarja, we weten zeker dat ze het goed bedoelde en we hadden een goede slaapplaats op 100 meter van het beroemde strand van de Copacabana, dus ons hoor je niet klagen.

De dag dat we aankwamen hebben we onze jetlag uitgelegen op het strand wat op zich wel prima vertoeven was. In de avond zijn we uit eten geweest bij een steakhouse in Ipanema(een andere populaire wijk in Rio)

Toen we na een nachtje goed slapen een beetje bij waren gekomen van de reis, besloten we om naar het beroemde Jezus standbeeld die over de stad uitkijkt te gaan. We waren er vroeg bij en kochten een ticket om met de kabelbaan naar boven te gaan. De eerstvolgende rit die beschikbaar was, was echter pas 3 uur later, dus we hadden een bezigheid nodig om de tijd te doden. We zijn daarom naar de Botanic Garden gegaan waar we hebben kunnen genieten van de prachtige planten en we kleine aapjes hebben kunnen fotograferen. Toen we op de afgesproken tijd terug waren bij de kabelbaan die ons naar het Jezus standbeeld zou brengen, stond er tot onze verbazing nog een enorme rij. Dit bleek normaal te zijn en we hebben uiteindelijk 1,5 uur in de rij gestaan om een plekje in de cabine te bemachtigen. Dit drukte de pret al een beetje en het maakte onze verwachtingen nog hoger. Toen we eenmaal aangekomen waren was het ontzettend druk waardoor je bijna niet normaal kon lopen. Het uitzicht was echter wel schitterend en we kunnen in ieder geval zeggen dat we bij de bekendste attractie van Brazilië zijn geweest

Tot grote vreugde van Laura zijn we de tweede dag naar de voetbaltempel van Brazilië gegaan: Het Maracanã. Ook dit was erg indrukwekkend en het was moeilijk voor te stellen dat er vorig jaar rond dezelfde tijd de grootste sterren van het voetbal hebben gelopen

Vanaf hier zal Laura het overnemen:

Op onze één-na-laatste dag in Rio zijn we naar een aantal favela´s geweest. Uiteraard wel met een tour mee; ook al zeiden ze tijdens de tour dat het allemaal heel veilig was, vraag ik me af of je dit soort dingen ook op eigen houtje kunt ondernemen. Zoals Maikel hierboven al schreef, verbleven we in Rio in een appartement via AirBnB. Op de site stonden ook allerlei accommodaties in de sloppenwijken, maar dat durfden we niet aan. ;)

De eerste favela waar we aankwamen was de grootste van Rio, er wonen volgens de officiële cijfers iets van 75.000 mensen, maar naar schatting komt het meer in de buurt van 200.000 mensen, echt een heel stuk meer dus. In deze sloppenwijk konden we niet rondlopen, want er is een groot probleem met tuberculose. We konden wel uitkijken over de favela en de gids had veel te vertellen. Er is een overheidscampagne om de favela´s, hoe zij het noemen, ´´schoon´´ te krijgen. Dit project bestaat uit vier fases, waarvan de eerste nog nieteens afgerond is. De eerste fase bestaat uit het aanleggen van riolering en andere sanitaire voorzieningen. Meer dan de helft van de huizen in de favela heeft nu schoon water en riolering, dus er worden wel grote stappen gemaakt. Niet alle ideeën van de overheid worden met open armen ontvangen; de inwoners willen geen kabelbaan (ze willen eerst fase 1 afronden) en ook het idee voor flatgebouwen die de overheid zou bouwen werd afgeschoten (de mensen vinden hun eigen huizen beter). Er is maar een klein aantal van dit soort gebouwen, voor de allerarmsten. De favela´s zijn veelal het gevolg van interne migratie in Brazilië, de inwoners uit het Noorden hopen op een beter leven in de grote steden.

Als je al die op elkaar gestapelde huisjes zo ziet, kun je je niet voorstellen dat het allemaal blijft staan. In tegenstelling tot wat ik dacht, zijn de huizen in de sloppenwijken juist heel stevig omdat veel mensen die er wonen in de bouw werken, en zoals de gids zei, bijna heel Rio hebben opgebouwd. Het probleem is niet de vaardigheden, maar het geld om de materialen te kopen. Daarom doen de mensen het met wat voor handen is en is er een mengelmoes aan kleuren en materialen.
In de tweede favela konden we wel rondlopen en het was toevallig de dag dat er markt was. In Guatemala had ik het ook al wel gezien, maar toch is het weer even wennen of misschien beter gezegd schrikken als de hele, rauwe kippen en andere stukken rauw vlees aan haken in de volle zon hangen.
De sfeer in de wijk is trouwens helemaal niet mistroostig, ik zou het juist eerder omschrijven als gezellig. Het was super druk op de markt, van alle kanten komt muziek en de locals hangen om 11 uur ´s ochtends al in de bars aan het bier.
Bij de derde favela kregen we vooral veel uitleg over een project om kinderen van de straat te houden, en over de vogels die je overal ziet. Ik kan me nou niet precies herinneren waarom ze het doen, maar ontzettend veel mensen lopen met een vogelkooitje met vogels erin over straat. Als je er op gaat letten zijn ze overal, aan de gevels van huizen, etc. Deze laatste favela was klein in vergelijking met de andere twee, er wonen ongeveer 3.000 mensen.
Na deze tour zijn we terug gegaan naar Copacabana en hebben we onze laatste dag op het strand doorgebracht.
De volgende dag werden we opgehaald met een busje om naar Angra dos Reís te rijden, een rit van ongeveer drie uur. Tijdens deze route hoef je je niet te vervelen, Brazilië is zooooooo mooi. Echt ongelooflijk, elk uitzicht is weer goed voor een ansichtkaart.

Vanuit Angra dos Reís is het nog drie kwartier varen totdat je aankomt in het paradijs wat Ilha Grande heet. Het laatste stukje met de boot kwamen we langs een groep dolfijnen, heel gaaf!

Gisteren zijn we vanaf ons hostel naar Lopes Mendes gelopen, een strand aan de andere kant van het eiland. Voordat je aankomt bij Lopes Mendes kom je langs een stuk of vier andere stranden, allemaal even mooi. De hike naar het eerste strand duurde het langst, ongeveer een uur. Het gaat omhoog en naar beneden en weer omhoog, dus dat in combinatie met de luchtvochtigheid en de warmte maakt de duik in het verfrissende water nog beter wanneer je aankomt bij het eerste strand. In totaal hebben we denk ik zo´n drie uur gehiked. Het strand bij Lopes Mendes is bijzonder, het zand is heel fijn en het kraakt wanneer je erop loopt. Het voelt en hoort alsof je door de sneeuw loopt, heel grappig. De terugweg hebben we gedaan met de boot (er zijn geen auto´s op het eiland), want het wordt hier al vroeg donker. De paden zijn niet verlicht en we hadden ook geen zaklamp bij ons, en ook de dieren leven vooral ´s nachts. De boot was geen slechte keus, want we kwamen de dolfijnen van de eerste dag weer tegen, maar nu waren ze erg dichtbij.

Vandaag zijn we naar een ander strand gelopen, eentje die best dichtbij is. Ook dat strand heeft iets speciaals, door de mineralen zijn sommige delen van het strand zwart. Bij de normale stukken kun je de bovenste laag zand opzij schuiven en dan komt er weer een laag zwart zand onder vandaan.

Een groot deel van het eiland is beschermd natuurgebied, maar er zijn veel paden aangegeven waar je wel kunt lopen. We hebben nog lang niet alles gezien hier, maar vrijdag gaan we alweer door naar Paraty. Morgen is dus onze laatste volledige dag hier, we willen weer een hike gaan doen maar we weten nog niet welke. We slapen hier trouwens in een hostel, wat heel gezellig is want zo ontmoet je veel meer mensen dan wanneer je bij een oude vrouw een appartement huurt, haha

Wij hebben het in ieder geval prima naar ons zin hier en je zult snel meer van ons horen.

xxxxxx Maikel en Laura